تعریف معرفت صوت

آموزش اف ال استودیو

صدایی راکه از حنجرة آدم خارج می‌ شود صوت گویند. صوت از ارتعاش دو تیغة نازک به نام «تارهای صوتی» بوجود می آید. تارهای صوتی در حنجره قرار دارد و حنجره نیز درست در عقب زبان واقع است و در بخش فوقانی نای است .

وقتی تارهای صوتی در اثر عمل ماهیچه های ویژه ای کشیده می شوند، شکاف باریکی بین آنها ایجاد می‌ شود که با رد شدن هوای بازدم از این شکاف، تارهای صوتی به ارتعاش در می آیند. این ارتعاش، هوای درون حلق، ششها، دهان و حفره های بین بینی را هم مرتعش می نماید بدین ترتیب، صوت ایجاد می شود.

معرفت صوت

ولوم هر آدم ی با صوت دیگری تفاوت دارد و چنانچه با دید الهی بنگریم، تمام صداها زیبا ست، منتها بایستی با آزمایش و ممارست این قشنگ یی را از استعداد قوه به فعل رساند. نخستین گام در این راه، معرفت صداست. ابتدا خواننده باید صدایش را بشناسد وبعد با اهتمام زیاد به ساختن صدای بپردازد. معرفت صدا زیاد با اهمیت زیاد است، افرادی که در این وهله خوب شوند، به بیشتر شدن مطلوبی در هنر خواندن خواهند رسید.
برای معرفت صدا، ابتدا می بایست با استعدادهای صوتی آشنا شد که در اینجا برخی از آنها را شرح می‌دهیم.

طنین

طنین، پژواک پیچش صوتی در دستگاه تکلم است که هر چه بیشتر و بهتر باشد، ولوم قشنگ تری به گوش خواهد رسید. طنین از استعدادهای خدادادی صداست نسبت به صداهای مختلف تفاوت می نماید با تست می توان آن را به کمال رساند، مگر صدایی که ازاین استعداد اصلاً بهره ای نداشته باشد.

بعضی استفادة ناصحیح از صوت، این استعداد الهی را تباه می سازد یا کارآیی اش راکم می نماید؛ مثلاً افرادی که در حین خواندن صدایشان را حبس می کنند یا به اصطلاح « صدایشان را می گیرند » مانع ظهور کامل طنین صدایشان می شوند.

انعطاف

میزان انعطاف صدا از قدرت تحریر مهارت در تغییر پرده های صوتی به دست می‌ آید. به اصطلاح، صدایی که تحریرش بیشتر است از انعطاف زیادتری برخوردار است و صدایی که تحریر کمی دارد انعطاف آن محدود است برای تکامل آن تست و ممارست وسیله بهتر ی است.
یکی از استعدادهای صوتی که از نعمتهای خدا است ، تحریر صوتی است. مهمترین علت زیبا یی صوت تحریر است. از دو تار صوتی چنان تحریر قشنگ یی خلق می شود که قابل مقایسه با ولوم هیچ سازی نیست به مراتب از آنها زیبا تر است. کلا ، تحریر مبین احساس ات هم اکنون ت روحی خواننده است.

قدرت تحریری صوت بسته به نوع صدا تفاوت می نماید ؛ مثلاً در صداهای باس (بم) قدرت تحریری کمتر است در صداهای تنور و باریتون، بیشتر است. تحریر انواع مختلف ی دارد، مانند: تحریرهای پیوسته یا گسسته و یا ترکیبی از هر دو.

قدرت و اندازه صوتی

از دیگر استعدادهای صوت، قدرت آن است. منظور از قدرت صوتی «میزان اشغال فضا به خروج صوت» است؛ یعنی میزان فضای ی که صوت در وقت خروج از دستگاه تکلم بدون هیچ وسیله کمکی فرا می گیرد. بالطبع این قدرت و اندازه صدا مانند بقیه خصوصیات صوتی در صداهای مختلف تفاوت می نماید . در صدا کم است در ولوم دیگر میزان مبوسیله را داراست در صدایی زیاد است .

ارتفاع صوتی

فاصله بین پائین ترین نقطه یک صوت بالاترین نقطه آن را ارتفاع صوتی گویند. که در این فاصله پرده های صوتی متعددی قرار دارد. معمولا صداها بر دو نوع است :

1- صداهائی که عمدتاً بم حجیم هستند از ارتفاع کمتری برخوردارند.

2- صداهائی که عمدتاً زیر هستند و از ارتفاع بهره مند می باشند . هر یک از این دو صدا، زیبا ئی های ویِژگزینشه خودش را دارد. مسلماً ولوم اول ارتفاع ولوم دوم را ندارد و صوت دوم، بم صوت اول را. لازم به ذکر است که هر دوی این صداها، هم بم دارند و هم اوج. ولی قدرت جذابیت در صوت اول، با بم صداست اما در ولوم دوم، با اوج صدا.

اما صوت، استعدادهای دیگری مانند لطافت، صافی و … دارد که در این مقال نمی گنجد.

بعد از آشنایی با استعدادهای صوتی، خواننده می بایست آن استعدادها را در صوت خویش تشخیص دهد و برای تکامل و بیشتر شدن آن، ممارست دائمی داشته باشد.

یکی از راههایی که به وسیله آن می توان ارتفاع صوت را شناسائی کرد، خواندن الفبای موسیقی (دو، ر، می، فا، سل، لا، سی) است. اکثرا ٌ ً هر صدایی قادر است یک تا یک و نیم «اکتاو» از الفبای موزیک را ادا نماید ـ بعضاً تا دو «اکتاو» ـ و بیش از آن در صداهای خارق العاده یافت می شود (شروع اکتاو از فرکانس عادی حرف است.)